ตั้งแต่ผมเรียนจบมา ผมก็ได้ไปสมัครงานที่หนึ่ง ที่เกี่ยวกับวงการดนตรีนี่แหละครับ เป็นร้านที่ผลิตเอฟเฟค ของคนไทยขึ้นมา เงินเดือนก็พออยู่ได้ครับ แต่ไม่ถึงกับว่าจะมีเงินเก็บ แต่ตอนนั้นผมยังไม่คิดด้วยซ้ำว่าผมจะมาเปิดสอนดนตรีเอง คือเรื่องของเรื่องเกิดจาก ลูกค้า ได้มาดูเอฟเฟค ลอง แล้วก็ซื้อ แล้วผมก็เลยถามไปเล่นๆว่า
ผม : น้องครับ ได้เรียนกีตาร์มาจากที่ไหนรึเปล่า
น้อง :เคย ครับ
ผม : ถามไปอีกว่า ตอนนี้ยังเรียนอยู่ไหม
น้อง : ก็ตอบว่าไม่ได้เรียนแล้ว
ผมก็เลยเสนอดูว่าให้ผมไปสอนให้ไหมสอนที่บ้านเลย สะดวกเราด้วย มีการจุงใจ ซึ่งตอนนั้นในหัวผมก็ไม่รู้จะสอนอะไรยังไง ต้องเริ่มจากไหน
น้องเขาก็ตกลง ที่จะเรียนกับผม จากนั้นผมก็เริ่มสอนและก็เก็บประสบการณ์ตัวเองไปเรื่อยๆ และผมก็พยายามหาลูกค้า ที่เขาเข้ามาที่ทำงานของผมเรื่อยๆ จนมีลูกฝรั่งมาเขามาติดต่อ ผมก็ทำแบบเดิมแต่ดีหน่อยคนนี้ไม่ไกลจากที่พักผมเท่าไหร่ แต่ก็ถือว่าไกลนะถ้าขับรถไป ก็เหนื่อยเอาเรื่องครับ และหลังจากที่ผมทำงานประจำได้ประมาณ 6 เดือน ผมก็ออกมา เพื่อที่จะตั้งตัวใหม่ทำอะไรที่มันเป็นเรามากที่สุด ตอนนั้นผมไม่มีร้านไม่มีอะไรเลยไม่มีทุน ผมก็เริ่มจากการออกไปสอนตามบ้านนี่แหละครับ ทำมาเรื่อยๆ จนผม ได้ที่เช่าที่หนึ่งนะครับ ใกล้ห้องผม ถ้าคนสนิทผมเข้ามาอ่านคงจะรู้นะว่าร้านนั้นอยู่ที่ไหน 555 ผมขอไม่บอกชื่อแล้วกันครับ ผมก็เช่ามาได้สักพักครับ แต่มันไม่ค่อยโอเค ค่าเช่าแพง ผม ต้องจ่าย สองเด้ง รวมกับ ห้องที่ผมเช่า ผมสู้ไม่ไหวครับ
หลังจากนั้นผมก็ยังไม่ออกครับ ก็ยังด้านอยู่ต่อ จน ผมต้องกลับมาคิดหลักการตลาดด้วยตัวเอง ว่าจะทำยังไงให้คนเขารู้จักเรามากที่สุด ผมก็เริ่มที่จะ ทำคลิป Cover เพลงก่อน ครับ เอาไปลง Youtube คนดูน้อยมาก ผมเริ่มท้อ ผมก็เอาคลิปไปลง เว็บ Guitarthai บ้าง ผมก็ยังไม่หยุดท้อครับ ทำต่อไปเรื่อยๆ จนตอนนี้ผมแทบไม่ต้องเอาไปฝากเว็บใครเขาแล้ว อัฟเอง เดี๋ยวคนก็มาดูเอง เพราะเริ่มมีคนกดติดตามผมเยอะมากขึ้น แอดมาทาง Facebook มากขึ้น
บอกเลยนะกว่าจะผ่านจุดนั้นมาได้เนี้ย ไม่ใช่ง่ายๆนะครับ ผมทำคนเดียวคิดคนเดียว บางทีท้ออยากกลับบ้านไปอยู่กับพ่อแม่ด้วยซ้ำ แต่ผมไม่ทำครับ ผมอายุ แค่ 24 เองครับ จะมาท้ออะไรแค่เรื่องจิ๊บๆ พ่อแม่เคยลำบากกว่าผมอีกครับ
มาคุยต่อเรื่องกิจการดีกว่า เดี๋ยวมันจะออกนอกเรื่อง 555
ทีนี้ผมคิดแล้วว่าถ้าผมอยู่ที่นี่คงอดตายแน่ แต่ยังไม่ออกนะครับแค่คิด แต่มันเป็นเรื่องบังเอิญมาก ลูกค้าที่เคยมาทำกีตาร์กับผมอยู่บ่อยๆ เขาชื่อพี่แฮมครับ อยู่เชยๆเขาก็โทรมาหาผม จะเอากีตาร์มาให้ Set ให้ตอนนั้นผมอยู่ที่ห้องเลยชวนแกมาที่ห้องครับ จำได้ว่าแกแบก Gibson มาให้ทำครับ ส่วนมากต้องมีรูปภาพประกอบหน่อย
แล้วเขาก็ถามผมต่อว่าผมเช่าห้องเดือนเท่าไหร่ ผมก็ตอบไป เขาก็บอกว่า แล้วห้องที่เช่าสอนละ ผมก็ตอบไป เขาก็ร้องเลย ว่าจ่ายไหวเหรอ ผมก็บอกว่า จ่ายไม่ไหวแล้วเนี้ยพี่ จะออกละ พี่เขาเลยเสนอ ห้องของเขาให้ผม ราคา แบบว่านะอยากย้ายไปตอนนี้เลย 555 ผมเลยไปดู ซึ่งมันไม่ไกลจากที่เก่าผมเลยครับ ใกล้มาก พอผมเห็นตอนแรกผมแบบยืนอึ้งเลย มันเป็นห้องติดถนน ในหมู่บ้านครับ กระจกใจ ก่อนหน้านี้เคยเป็นห้องร้านทำสปาครับนวดอะไรพวกนี้ครับ สภาพห้องใหม่มาก ผมก็พึ่งรู้ว่าพี่แฮมแกเป็นลูกเจ้าของที่นี่ ผม เลยตอบตกลงทันที แล้วจากนั้นผมก็เริ่มวางแผนใหม่ว่าจำอะไรกับห้องนี้บ้าง ก็อย่างตามที่รูปมีเลยครับ
นี่บริเวณหน้าร้านครับ
บอกเลยนะครับมันเหมือนผมเกิดใหม่จริงๆครับ ผมก็เริ่มสอนที่นี่มาจนปัจจุบันครับ นักเรียนก็มีเข้ามาเรื่อยๆครับ แต่ก็ยังไม่เกินคาด ผมว่ารออีกนิด เดี๋ยวมันจะลงตัวของมันเองครับ ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านนะครับ ปกติผมไม่เคยคิดจะเขียนอะไรแบบนี้หรอก แต่บางทีผมก็อยากเก็บไว้เอาอ่านเองบ้างให้คนอื่นอ่านบ้าง
คนที่คิดจะทำอะไรต้องเกิดจากใจรักก่อนนะครับ แล้วเราจะมีความสุขกับมันครับผม สำหรับ บทควาทนี้สวัสดีครับ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น